مدح و ولادت امام جواد علیه‌السلام
باز شد یک سحر آن پنجرۀ شرقی عشق نفسی باز بخـوان حنجـرۀ شـرقی عشق آه ای دل چه کنم در شب بارانی خویش به کجا خیره شوم با تب طوفانی خویش آسـمـان جلوه گر حُسن تماشایی کیست؟ این همه همهمه از کار مسیحایی کیست؟ کیست امشب که به مهمانی نور آمده است کیست امشب که بر این طاق بلور آمده است آسـمـان خـاک بـهـاری شـده از آمـدنش تـا زمـیـن آیـنـه کـاری شـده از آمـدنش باغ ها غرق گُل اند و همه گُل ها مستند موج ها پُر ز می اند و دل دریـا مـسـتـند تـاکـهـا غـرق شـرابـنـد و سبـوها لبـریز قـلـبـهـا مست تـریـنـنـد و گـلوها لبـریـز هـمه آفـاق ز گـیـسـوی شقـایق سرشـار آفـریـنـش همه از بوی شـقـایق سـرشار کوچه کوچه همه جا باغ بهشت است ببین خانه خانه همه گل خشت به خشت است ببین کیست این آمده ای دل دل دلخـستـۀ من کیست این گـمـشـدۀ هر گـرۀ بـستـۀ من مـشـکـلـم وا کن و از بـادۀ او نوشم کن بـوی یـار آمده ای دلـشده مـدهـوشـم کن گفت با زمـزمـۀ شعـر خراسانی خویش گفت با نغمۀ حـیرانی و طوفانی خویش ای گره خورده ترین،فصل مراد آمده است در و دیوار گواه است، جواد آمده است آمـده روح دل انـگــیــز بـهــاران کــرم آمـد از راه خــداونـد سـخـا، جـان کـرم آمده ناب تـرین عـیـد در این عـیـد ترین آمـده مـاه تـرین، آمـده خـورشـیـد تـرین آمد و رونق خورشید شکست از قدمش قفل هر سینـۀ نـومیـد شکست از قدمش شب یوسف شده در خانۀ یعـقـوب ترین شب محـبـوب تـرین هـدیـۀ ایـوب تـرین شب گـلـخـندۀ زهـراست، خـدا می خندد شب لبـخـنـد جـواد است خـدا می خـنـدد هـمـه تا صبـح پی عـقده گشا می گردند همه پروانه صفت گردِ رضا می گردند |